Hoe ik mijn afstudeerproject mocht presenteren in Lissabon
Geschreven door: Josca van Houwelingen-Snippe
The moment of truth
Op een gegeven moment was het moment daar dat ik zelf moest presenteren. Nu is presenteren iets waar ik geen natuurlijk talent voor heb en de zenuwen waren dus al een paar weken sluimerend aanwezig. In de zaal zaten zeker 70 onderzoekers die mij kritische vragen zouden stellen. Gelukkig kreeg ik, ondanks dat ik zelf niet zo’n goed gevoel had over de presentatie, positieve reacties van onderzoekers van onder andere Universiteiten in Zweden en Italië.
To see and to be seen
Mensen die ik op de conferentie ontmoette, vertelden dat het bij een conferentie draait om zien en gezien worden. Socializen is daar een groot deel van, bijvoorbeeld tijdens gezamenlijke lunches en diners. Het is hét moment waarbij onderzoeksteams van over de hele wereld van elkaar zien waar zij mee bezig zijn en er is onderling veel concurrentie. Overigens is het ook een soort sport om de slimste en meest kritische vraag te stellen na afloop van een presentatie.
Uiteindelijk was het een spannende maar wel interessante eerste aanraking met een internationale conferentie.